Dora the explorer..

Onze vrije dag in Nica. Geen wekker dus, naar in eerste instantie wel om 7 uur wakker.. Gewoon ontkennen en nog even liggen. Daarna lekker rustig aan douchen en even ontbijten. Nog steeds een beetje regenachtig en in mijn hoofd verbind ik daar meteen kou aan.. Niet slim!
Dus met een shirt en een lange korte broek, dat dan wel, Granada in gewandeld. Jetty wilde graag nieuwe shirts en korte broek.. Echt winkels waren er niet te vinden en al vrij snel zagen we Pieter, Nick, Sander en Cora in de verte lopen.. Snel achteraan gewandeld om vervolgens Pieter te laten schrikken.. Voordat ik hem in zijn been kneep had ik mezelf al haast verraden met lachen.. Mocht de pret niet drukken en hij sprong een meter de lucht in.. Waar Sander dan weer vreselijk van schrok.
Maar man.. Wat een hitte in die stad..
Alleen in de sauna zweet ik net zo enthousiast.. Niet heel sexy dus..
Lonken gaat trouwens beduidend beter als er geen Pieter, Nick of Sander bij loopt..
Klein rondje Granada (zoveel is er uiteindelijk ook niet te zien) gelopen en toch maar naar het zwembad gegaan voor verkoeling.. Totdat het weer begon te regenen. Nog wel lekker onder een afdakje zitten lezen..
Dan is het 's avonds toch gelukt om met z'n vieren te gaan eten.
Vreselijk veel lol. Grappig dat de rest uiteindelijk op hetzelfde terras neer streek, maar er daar beduidend minder gelachen werd. Sander stond steeds bij ons aan tafel.
Een dagje zonder dansen gedaan om vervolgens weer de strijd aan te gaan met bagage in combinatie met rugzak. Hoewel ik het steeds op dezelfde manier doe, zo compact als de heenweg lukt het me steeds niet meer.. Toren van Pisa kun je hem wel noemen.. Maar goed.. Erg ver hoef ik hem steeds niet te dragen..
Kan wel verklappen dat het fout gaat met de toren op je rug, rugzak van voren en fototas in je hand en dan proberen even onder het bed te kijken of we niet iets zijn vergeten..

Alle bagage op het dak van de bus gebonden (heb streng toezicht gehouden maar Marvin deed het heul netjes)
Overigens viel mij toen ineens een detail op van de bus.. De spiegel die aan de achterkant hangt en uitzicht biedt aan de bumper.......... Nou is dit een andere bus en zat die spiegel vast niet op de oude bus, maar if so.. Dan snap ik ineens waarom die andere bus achteruit reed toen ik al plassend tegen de bumper hing.. Had ik ook gedaan als ik die chauffeur was..
Maar na alles op het dak te hebben gebonden zijn we weer vertrokken naar Costa Rica. Weer het passeren van de grens-protocol. Met een paar dollars fooi kon de bagage op de bus blijven en hebben we alleen de handbagage door de xray gestuurd.
Scheelt een hoop sjouwen.
Doel is Rincon de la Vieja en daar aangekomen eerst geluncht en daarna veters vastgeknoopt voor een hike tussendoor. Wel vet in de deet, want in de dryforrest (waar het overigens een stuk natter was dan het laatste rainforrest) stikt het van de muggen.
Eigenlijk een vulkaan waar we op lopen en dat is hier en daar te zien, maar nog eerder te ruiken. Rotte eierengeur en warme damp. Toch een gek gezicht om kokend water of modderpoelen te zien, zomaar midden in de wildernis. Weer verschillende vogels gezien waaronder een eekhoornkoekoek... Beweegt zich een beetje als een eekhoorn over takken (ja, vandaar die naam dus). Verder een soort grote zwarte kalkoen met knalgeel Kuifje.
Daar liepen wij halverwege al achteraan toen de groep al een stuk verder was.. Om te gieren natuurlijk als iedereen aan het eind van de wandeling de bossen in staat te turen om die kalkoen te zoeken. José; very shy animal.
Wij; is dat een zwart beest? Zo één als hier op de foto...? Pff oud nieuws. Wij lopen vast verder..
Het heeft zo z'n voordelen om niet als een kudde vee met 15 man aan te komen stampen.
Verder weer een setje apen door de bomen zien zwaaien. Blijft wel echt een leuk gezicht.
Voel me wel helemaal Dora de Explorer hoor als in het woud in trek om te hiken (wat overigens veel stoerder klinkt als een boswandeling maken, maar wat in de basis gewoon hetzelfde is).
Rugzak, zonnebrand, deet, hippe waterfles, grote schoenen, afgeritste broek, fotocamera, extra lens en zweet.. Veel zweet..

Vervolgens doorgereden naar de logde voor 2 nachten. Heel basis, maar ook heel leuk. Allemaal geschakelde cabins met een hangmatten en schommelstoel voor de deur. Geen wifi, restaurant heeft geen menukaart, maar we komen met 15 man eten. Grote tuin, paarden, ohne ende joekels van kikkers waar je je in het donker toch steeds een ongeluk van schrikt, gekko's in de kamer die soms ook ineens verdwenen zijn, heet of koud water, grote kevers en torren die bij ons voor de deur sterven.. Statig op hun rug, dat wel.. Roze paardendeken op bed en plastic gordijnen.. Maar ik vind het hier prachtig.
Een bar wat een soort tent is en die officieel om 22:00 uur sluit.. Officieel dan.. We zijn de enige bewoners op het moment. Behalve Tess dan.. Amerikaans meisje wat in Nica woont, maar voor haar visum even een paar dagen het land uit moest. Nieuw vlees doet de mannen stijgeren. Of iig Nick dan.. Haha. Hilarisch is het dat Nick en Sander ervan overtuigd zijn dat ze heel goed Engels spreken en dat beide al herhaaldelijk benoemd hebben, maar ze elke Nederlandse zin qua zinsopbouw letterlijk vertalen naar het Amerikaans. Niet om aan te horen, maar meer dan grappig..
Net als Pieter die na 600 bier zijn homodansje als nationale dans wil slijten en een Engelse vertaling van het woord 'truttig' zoekt. Heb zo vreselijk de slappe lach gehad dat het water in mijn mond in Sander z'n gezicht belandde, er een drupje in mijn broek zat, ik vreselijke kramp in buik had en ik nu weer hardop moet lachen.. Je had erbij moeten zijn..

Vandaag was de mogelijkheid om een aantal activiteiten te doen raften, tubing, canopy, canyoning en nog wat dingen. Nou leek canoying me erg leuk, maar het betekende dat je na die activiteit zat te wachten tot iedereen klaar was. Aangezien er een aantal waren die de hele dag van alles gingen doen leek me dat geen succes. 2 uurtje canoying en dan de rest van de dag wachten. Jammerlijk geregeld, maar dan bedacht om bij. Het zwembad te liggen, afhankelijk van het weer naar de hotsprings of een wandeling naar een waterval waarover Tess vertelde.
Dat laatste is het uiteindelijk geworden.. Of iig een poging daartoe. Volgens Tess was het een minuut of 20 lopen naar een bar waarvandaan je het bos in kon naar de waterval. Vanaf daar zou het dan nog 1,5 uur lopen zijn.
Toen we na bijna 1,5 uur lopen pas bij de bar kwamen waren we al 2 mensen verloren en had iedereen al een liter vocht verloren en strand kuiten van het omhoog lopen. Een vlugge rekensom gecombineerd met het feit dat we niets te eten bij ons hadden en de bar tp dicht was deed me uiteindelijk besluiten om terug te lopen. Verstandig als ik ben.. En mijn voorbeeld werd gevolgd..
Teruggekomen Pieter bij het zwembad aangetroffen en die gezelschap gehouden..
Vanavond zullen we dan elders gaan eten en morgen verplaatsen we weer.. Een uur of 4, naar la Fortuna, bij de Arsenal vulkaan..

Tess leerde mij wel de aanwezigheid van kleine teken die graag in holtes zitten.. Onder oksels en andere plooien..
Ik ga mijn plooi eens bestuderen op de aanwezigheid van mini teken.. Dat zou ik niet willen..