Expeditie robinson

Na varen in de regen dan de avond maar weggedanst.. In een tent waar je eigenlijk niemand ziet, maar er een hoop mensen langs de kant staan.. Tja, als je niet glimlacht ziet niemand je..
In de ochtend weer gereed maken voor vertrek.. Sjouwen met alle spullen en terug op de boot. We varen snel en stappen binnen een half uur weer op vaste land. Koffers weer op de bus en back to the border.. Voor de laatste keer Costa Rica in.. Maar eerst Panama uit.. Weer een sticker, weer een stempel en dan wandelen over de brug.. De fysieke grens. Net als in de film.. Een oude spoorbrug, kapotte bielzen en vermiste planken.
Gelukkig hoeft madame Costa Rica maar voor de vorm één koffer te zien.. Omdat haar baas erbij is.. Wel precies die van frank.. De zwaarste.. Haha.. Heb nu eens van een afstandje staan kijken hoe hij dat deed..
Het komt er eigenlijk iedere keer op neer dat ik samen met Nick en Jetty alle tassen en koffers van iedereen omhoog sta aan te geven aan Marvin. Eraf trouwens ook.. Onvoorstelbaar hoe dom de meeste van een meter aftand staan te kijken hoe anderen het werk doen.. Als nou iedereen ff zijn eigen koffer aangeeft. Asocialen.. Maar.. Kan er wel steeds lekker opmerkingen over maken.. 'Das genieten hé, een keer je eigen koffer aanpakken' of 'het staat je toch beter dan zo dom kijken hoe anderen het werk doen' hihi.. Een valsert ben ik.

Onderweg nog een 'tour' bij de indianen. Een chocolade tour en een medische planten tour. Werd ff 100% chocolade gemaakt.
Mevrouw van 49, 9 kinderen, 16 kleinkinderen en geen rimpel te bekennen.. Geen grijze haren ook, maar dat kun je faken..
Maar goed.. Het proces.. Je neemt van de cacaoplant een vrucht, hakt die open.. Daarbinnen zitten de cacaobonen. Nog als slijmerig wit, lychee achtige dingen..
Neem er een in je mond, niet kauwen.. beetje sabbelen en uitspugen. In een bakje bij de rest doen en dat gaat lekker fermenteren.. Dan goed laten drogen in de zon en dan kun je aan de gang..
Sabbelen hebben wij dus gedaan voor andere toeristen.. Haha.. De gedroogde cacaobonen in een pan op het vuur en dan keihard roeren..(iedereen mocht even roeren.. Zucht, aan die Kodak fotomomenten doe ik dan even niet mee) Dan ruikt het al een beetje naar choco. Eerst alles door een malertje en dan de procedure van het scheiden van de velletje van de boon.. Dat doe je met 2 mensen. Allebei een bakje.. De een vol, de ander een lege.. Overgieten van de bonen en dan een van twee wapperen, met in dit geval een plastic deksel.. Wind wappert de velletjes ertussen vandaan. Dan nog een keer door een serieuze maler en je hebt chocoladepasta. Maar echt serieuze.. Met een banaan erbij smaakt het wel. Na een kilo rietsuiker erbij is het heerlijk. Chocolademelk, water en bolletjes zijn ook goed te doen.
De reden dat mevrouw van 49 nog geen rimpels had komt doordat ze zich regelmatig insmeert met chocolade..
Dan de plantentour.. Meneer de indiaan is zijn baan kwijtgeraakt doordat hij iets te fanatiek van zijn medicinale plantjes genoot.
Maar goed, hij weet er een hoop van.. Zijn 'tuin' bevat bomen en planten met een reden. Tegen zere oren, buik, voor verschillende kleuren verf, lijm, om touw van te maken en noem maar op. Kurkuma, kaneel en kruidnagel kende ik. Ik wist alleen niet dat kaneel en kruidnagel van dezelfde boom wordt gehaald. Het een is gedroogde bast en de ander een vruchtje aan de boom. Het is jammer dat we er zo weinig verstand van hebben en zelf niet een tuin vol self support spullen hebben.
Daarna weg vervolgd naar Puerto Vieja. Aan de kust. De tuin van het hotel meteen aan de kust. Nog snel ff de zee in gedoken na weer een dag zweten in de bus. Serieuze golven ook hier.. Springen, duiken en spartelen.. En voetballen.
In de avond in Puerto Vieja gegeten en snel terug naar het strand om een kampvuur te maken. Natuurlijk eerst marshmallows en stokjes gehaald in de supermarkt. Jetty een fles lauwe rode wijn en ik zag bier.
Ik ben een meerwaarde gebleken.. Multitool gaat van hand tot hand.. Schroefjes van zonnebrillen aandraaien, flessen ontkurken of openen, knippen van pleisters and so on..
Net als vroeger op vakantie.. Van alle markten ben ik thuis..
Natuurlijk stak ik voor het maken van het kampvuur mijn magnesiumstick in mijn zak.. Heb hem niet voor niets mee.. Hoofdlampje op en door de donkere tuin naar het strand en hout sprokkelen..
Ok, het kinderkamp uit Amerika had al een kampvuur gemaakt, maar maakte toch zelf een kleine in een kokosnoot.. Gewoon omdat het kan.. En omdat je dan vast weet hoe goed je het kunt voor als het er op aan komt. Toch binnen de 4 minuten een knap vuurtje waarboven we makkelijk marshmallows kunnen roosteren.. Niet zo heel als boven een kampvuur.. Leuk vind ik vuur maken.
Helaas begon het al vrij snel te regenen en moesten we schuilen. Regen gaat hier dan weer niet in de vorm van miezer.. Regen zorgt dan weer wel voor een natuurlijke selectie en we blijven met z'n 6en over. Veel gezelliger.. Uiteindelijk weer droog geworden. Wederom was ik een meerwaarde. Deze mannen kunnen geen kampvuur maken.. Ik wel.. Zelfs met natgeregende palmtakken..
Het vuur weer flink op weten te stoken. Zag er aan het eind van de avond wel uit als een straatschoffie. Roetzwarte nagels en vegen mijn gezicht en armen, goeie brandblaar op mijn hand, doorgezweten hemd, haar vol as en stinken naar rook.. Maar een pret dat ik had. Een kampvuur kan niet me biet groot genoeg zijn. Groots en meeslepend.. Nick-ik-heb-overal-verstand-van bleef uiteindelijk ook gewoon braaf zitten.. Die bezit het talent om elk vuur te laten smeulen van ellende.
Het was expeditie robinson voor de samensmelting.. Het verbranden van kamp zuid.. Ik was de sterkste. Pieter danste in zijn boxer rond het vuur en Jetty hield nachtzwemwacht.. Voor de bierdrinkers. Zij heeft als schipperskind immers 7 zwemdiploma's.. En zo doen we allemaal waar we goed in zijn.
Vandaag heel de dag strand. Met 'mijn' kampvuur nog steeds aan het smeulen en roken. Dan heb je pas een goed fikkie gestookt.. Als je vuur heel de dag niet uitgaat..
Strand dus.. Zelfs met zon..
Het is een fantastische laatste effectieve dag. Zwemmen, lezen, voetballen.. Ik ben hiervoor gemaakt.

Vanavond doen we barbecuen op het strand en komt de reggaevriend van José met zijn gitaar..
Ik ga proberen om me niet met het vuur te bemoeien.. Of niet meer zo fanatiek als gisteren.. Om 3:00 uur nog onder een koude douche moeten staan voordat je je bed in kunt vind ik minder hilarisch.