eindconclusie

Alle begin heeft recht op een einde. En een conclusie.. anders is het niet af..
Ondanks dat ik me weer op de bank (en op het toilet) in de regen bevindt. Uiteindelijk kwam nog reggaevriend van Jose en hadden we nog een bbq op het strand.
Lekker om na een dadje strand alleen te hoeven douchen, after sunnen en je pizzapak aantrekken voor een kleine wandeling naar het strand. Het voelt alsof ik niet echt 'weg' hoef. das ook wel eens lekker na al die dagen op pad om uit eten te gaan. Krijg er zin van om zelf weer eens wat te koken. Of iig een maaltijd in elkaar te freubelen.

Goed, Mr Reggea was niet erg vroeg, pingelde leuk, maar er is geen sfeer in die groep te krijgen. Ik klap, fluit, beweeg, laat nick z'n sambaballen halen, maar mijn enthousiasme reikt niet verder dan Jetty en Pieter.. oh en soms Ilse.. maar met haar theatrale persoonlijkheidsstoornis heeft zij een andere reden..
er wordt voor ons gebarbecued en we kunnen met een bordje langslopen voor een stukje vis, beef en kip. Schappelijk als ik ben sta ik mijn visje af aan vegetarier Pieter. Gepofte aardappel erbij en eten maar.
Ok, ik had er zelf weer een andere kleine voorstelling van gemaakt maar het is toch lekker. Uiteindelijk zitten we met zijn vieren aan het vuur op het strand te eten. De rest blijft braaf onder een afdakje aan tafels zitten.. En het is gewoon droog.. dan snap je het principe toch niet.
Zoals vaak met een laatste avond zijn de verwachtingen hooggespannen maar is de werkelijkheid anders. De leukste avonden zijn immers de avonden dat je eigenlijk geen zin hebt, roept dat je 'het niet zo laat maakt hoor' of iets compleet onverwacht is.
Zo ook deze avond. Gisteren natuurlijk dikke pret gehad bij het vuur en nu maar wachten tot het leuk wordt.. Helaas.. Beetje rekken tot het een uur of één is en je met de staart tussen de benen naar bedkunt vertrekken zonder een partypoeper te zijn. Hoewel dat haast niet meer mogelijk is als je nog maar met een handjevol mensen in het vuur zit te turen.. Zelfs het vuur kwam niet op gang.. Wat een cliche..
Heb mijn vingers er niet aan gebrand..

Groot deel van de dag onderweg naar San Jose. Daar slapen we nog een nacht (klein gedeelte) voordat we naar het vliegveld gaan.
Helaas nog even in de file gestaan (voor het eerst, maar oorzaak van een ongeval) waardoor we eigenlijk niet zoveel tijd meer hebben om bij Jose thuis langs te gaan in zijn frogsheaven.com
We doen een snelle tour. Papa Jose is de avond ervoor al even gaan spotten waar de kikkers zitten (ik dacht hetzelfde.. die gaan toch niet zitten wachten op een takje tot wij er zijn) en had er een paar (glaskikkers) veiliggesteld zodat we die zeker zouden zien.
Glaskikkers zijn mini en vrij doorzichting waardoor ze lastig te zien zijn.
Jammer dat we niet meer tijd hadden, want ik moet eerlijk zeggen dat Jose het daar al leuk voor elkaar heeft. Ondanks de minder welkome blikken van mevrouw Jose, in hun tuin wel leuke dingen gezien.
De red-eye-tree-frog... die je eigenlijk op elk plaatje van Costa Rica tegenkomt, maar je wel echt wil zien. Prachtkikker.. als een malle natuurlijk foto's maken. Ook van de blue-jeans-frog. Klein rood giftig kikkertje met blauwe benen..
Jose lokt ook vogels in de tuin. Helaas te weinig tijd om op het gemakje te wachten op een paar toekans, maar een specht (en andere vogels waar ik uiteraard de naam niet van weet) is ook leuk.
Dan nog snel een lunch bij Jose in het dorp en dan richting San Jose. We moeten zorgen dat we daar uiterlijk 16:00 uur zijn. Dit omdat we anders de kans lopen dat de wegen in de bergen (eigenlijk het dal) dicht zijn wegens regenval. Hoewel het nog niet regent is het risico te groot. Soms is een plat land wel handig..

In San Jose weer ingecheckt in het eerste hotel. Zo aan het eind van de trip blijkt het toch eigenlijk best een luxe hotel te zijn. Grote bedden.. vrij grote kamer en badkamer met bad. Jammer dat we om 03:00 uur opgehaald worden om naar het vliefveld te gaan.
Weinig tijd dus om van die luxe te genieten.
Eerst maar eens de stad in voor mogelijke souveniers. Hoewel ik daar niet van ben heb ik in nicaragua een sleutelhanger gekocht. Een kleine leren slipper voor aan de vespa. Die wilde ik eigenlijk ook nog wel van Costa Rica. dat vond ik immers toch een leuker land. Helaas in Panama was er niet een te vinden. Die van Costa Rica wel.
Twee leren slippertje prijken nu dus aan de wesp sleutels..

Laatste avondmaal met Sander en Cora (die haar oor heeft uit laten spuiten, alles hoort en gewoon mag vliegen) Nick en Pieter en Poezenkontje en maarten wilde ook graag met ons meer. "Die andere groep gaat al heel vroeg eten" :-)
Na het eten tijd voor het laatste gevecht met de toren. Eerst alles er maar eens uit.. vliegtuigkleren uitzoeken en nog even uithangen. Wil die grote schoenen ook niet meer aan dus de indeling moet anders. Groot deel van de toilettas gelukkig weggesmeerd of weggewassen en dat levert ruimte op. Restjes neem ik niet meer mee..
Sterk ben ik!!
Alles past en staat klaar. We nemen afstand van onze inmiddels minder welriekende bal en doneren die aan Jose, 9als een kind zo blij.. (ballen maken gelukkig) en zetten de wekker.. Als die gaat dan de laatste godvers de lucht in en opfrissen.
stipt om 03:00 uur stappen we de bus in en vertrekken we naar het vliegveld. Daar beginnen we rustig met een cappuccino en een croissant en maak ik mijn colones en deel van mijn dollars op. Ik stuif met Pieter naar de chanel area en we smeren driftig.. Dat riueel herhalen we tijdens de tussenstop op Houston.
youth activator, hydra zen, anti wrinkle.. het hele pakket smeren we. Hydraten moet je immers. Spuiten nog een beetje niet schoon toch fris en dan nog uren van Houston naar Schiphol.
Films kijken, smeren, vloeken, slaappogingen, rillen van de kou, droge neus, zere keel, opgeblazen en dan eindelijk geland.
Dan nog het proces bij de bagageband. Hoewel ik een groot voorstander ben van vriendelijk vaarwel wuiven kom ik er met mijn stinkmuiltje niet onderuit dat er zich een paar wangen aangedienen die gezoend willen worden.
Met een stijve arm lukt het nog wel om er een paar op aftand alleen de hand te schudden.. en dan is er Cora.. Die weent.. de arme schat.
Na drie weken bouw je toch ook een band op met mensen..

Dan de conclusie van een groesreis.. tja...:
Voordeel: Je bent niet alleen.
Nadeel: Je bent nooit alleen.

Voordeel: De hele reis is gepland.
Nadeel: De hele reis is gepland.

Voordeel: Je hoeft niet zoveel na te denken
Nadeel: Je denkt niet zelf.

Voordeel: Je ziet veel van het land.
Nadeel: Je kan niet overal de tijd nemen om iets te zien die je zelf wil.

Ieder nadeel heeft z'n voordeel en andersom... zoals bekend.
Nog steeds maak ik een reis liever met iemand die ik leuk vind. Maar bij gebrek aan die mogelijkheid (niet aan het leuk-vinden gedeelte) is het een prima alternatief. Wel is het zeer van belang dat de groep leuk is. Ik had nu natuurlijk mazzel en alles zat mee.. Roomie was prima en me daar geen seconde aan geergerd (hoezee voor mij.. en voor Jetty), daarnaast nog leuke mensen.
Mijn beginvraag of ik het wel goed doe in een groep kan ik beantwoorden met JA, ik deed het goed in de groep. Ook leuke mensen gaan dus met een groep op vakantie.

Denk vast eens na over een reis naar Braziilie, Argentinie en Paraguay..
Het zou leuk zijn... anders moet ik weer alleen :-)
Nog een maandje en dan kan ik eindelijk een paar dagen op het strand liggen.. van Lissabon..

Bedankt voor met meelezen en de rest vertel ik real-live!!

XS