De gemsjes

Voor vrijdag een tour geboekt. Lekker met de planning bezig geweest.
Na het ontbijt (waar we ons wederom verbaasden over het feit dat Nick en Simon helemaal niet tegen ons praten. Kijk. Wij twee dames, zij twee meneren, rond dezelfde leeftijd, allen afkomstig uit NL.. dat moet toch een band scheppen, of iig het inzicht tot kroegmateriaal in deze weinig spectaculaire stad. Misschien was het toch weer een fallus grap die ons de das om deed toen ze hun entree nog niet hadden gemaakt met een 'sodeknetter' en we dus helemaal nog niet wisten dat het holandeesies waren. Uiteindelijk zag ik 3 getatoeëerde kruisjes op een arm. Uit 020 dus. Maakt een hoop duidelijk) opgehaald voor een busrit, boottochtje en wandeling. Busrit wederom met veelal belegen medemensen. Behalve de gids. Waarvan je eigenlijk alleen maar tanden ziet en de matroos. Het boottochtje van 25 minuten duurde nog geen kwartier. Er zijn een aantal wandelroutes die ons naar boven leiden en waar de de Fitz Roy kunnen zien (Maar vandaag niet jongens. Vandaag is het bewolkt en dan kun je hem niet zien. Gaat wel lekker zo met die flits fallus roy) en waar we zicht hebben op de Gran Glacier Vespignani. We nemen een stukje van de vrij gemakkelijke route, dan buigen we af naar zo'n beetje recht omhoog (hijgen en fikkende kuiten)en staan we weer vol in de wind. Een richting op te turen waarvan we denken dat de FR zich zou kunnen bevinden. Beter maken we een filmpje en vragen we Tanden straks waar die berg eigenlijk staat. Nog beter, volgende keer bereiden we ons voor. Achteraf bleek overigens dat we de verkeerde kant op keken. En nog meer achteraf hoorden we op de boot dat er een introductie tekst werd opgelepeld.. in Spaans en Spengels-->Dat is in principe engels maar wat je eigenlijk niet verstaat door het Spaans.

Na 1,5 uur hadden deze gemsen zo'n beetje alle routes van het gebiedje gelopen. Tanden had warme chocolade, thee, koffie en ouwe kuukskes. En wij een broodje. Maar we waren aanzienlijk eerder terug dan de rest. En dus koelden we af..

Om een uur of één was er een boot in aantocht (toen zaten we al een uur te vervelen). Halleluja. Totdat Tanden zei dat het helaas dat het niet onze boot was. Dus voor het mooi duurde deze tocht een uur te lang. Maar... even glimlachen en Tanden vroeg even bij de kapitein of we dan terug en weer heen mee mochten varen.
Gauw uit de zicht van de rest de boot opgeklommen.. uit het zicht gebleven totdat de trossen los waren.. en toen pas in het zicht gaan staan om even de teleurstelling én verbazing van de anderen te zien. Die inmiddels ook al een beetje afgekoeld liepen te drentelen. Heerlijk. Fallus Fitz Roy dook ook nog even op uit de wolken.. En matroos vond het ook leuk.. dus.. terug naar start gevaren. Lekker binnen achter glas in de zon. Nieuwe gasten opgehaald, terug naar afleverlocatie, ons groepje opgehaald en weer terug naar start. Dat is waar voor je geld. Lekker varen.

In Chanten scheen dan ook weer de zon en na heel lang zoeken hadden we een plekje in de zon gevonden. daar gauw nog een paar uur neergestreken. Lekker eten en (leuke) terrassen zijn hier niet gemakkelijk te vinden. Maar misschien zijn wij op zoek naar iets anders. We vallen sowieso in chanten een beetje buiten de boot. Met onze sneakers en spijkerbroekjes. Alles is hier human nature stijl. Afritsbroeken, wandelschoenen, wandelstokken, fleece (gewoon alles fleece) en beige.

We laten el Chanten weer achter ons en vertrekken met de bus naar el Calafate. Dat is dat plekje met die supersize merengue pie gletsjer. We pikken de Aussies weer op. (Een ouder echtpaar die we overal tegen het lijf lopen en vaker mee in een bus zitten. Elke keer nemen we afscheid, maar dat blijkt het dan ook weer niet te zijn. Zij zijn al zo'n 10 weken van huis. Hawaii, Florida, 3 weken met familie en een kok op een jacht, galapagos, cancun. Je kent het wel, het echte werk. Zij gaan weer mee naar el calafate, maar zullen daarna doorreizen naar Chili.) Eten onderweg gezamenlijk een stuk citroen merenguetaart. Met zo veel merengue dat je zin hebt om je hoofd erin te dopen. De taart hadden we de heenweg al gezien en ik droomde er zelfs over. Dat iemand hele grote zakken merengue over taarten aan het uitstrooien was en dat ik een hele dikke coll van merengue had. En dat dat heel onhandig bleek op werk.
In calafate schijnt de zon en schijnt de zon ook in het hotel. Er is een jaccuzzi en een sauna. Na eerst een beetje ruzie gemaakt te hebben over het scannen van ons paspoort terwijl we hier juist kopietjes voor hebben meegenomen.
Van de V mag er geen kopie gemaakt worden van paspoorten. Daar heeft ze natuurlijk gelijk in, maar het levert altijd discussie op dat het de wet is (En dat is niet waar.), dat het moet van de baas en/of dat ze dit nog nooit meegemaakt hebben ook niet met mensen uit jullie land.. dus.. kopietjes meegenomen. Maar die dat is kennelijk ook moeilijk. Dus eerst weer de manager erbij, de V drie octaven hoger en dan lukt het toch. Een soort van. Ze maken een scan met afgeplakt nummer.
We maken meteen een afspraak voor de sauna/jaccuzzi (Gaat per half uur en je zit dus alleen. Precies wat voor die preutse de V).
Dus dat is zo'n beetje ons avondprogramma. Met het uitzoeken van was. Heel volwassen. Oh ja.. misschien dronken we nog bier.