It WAS getting hot in there

Ik zou natuurlijk van alles over San Francisco kunnen vertellen... dat ik voor het eerst in een hop on hop off bus heb gezeten. Wat overigens best handig is als je beperkt de tijd hebt in een stad. Ik heb daar de geschiedenis lessen braaf in het Spaans gevolgd.. wat overigens best een uitdaging is. Heb uiteraard wel hier een daar teruggeschakeld naar Engels.
Ik zou kunnen zeggen dat San Fransisco een leuke stad is.. dat we de golden gate bridge 2 dagen achter elkaar hebben bezocht in de hoop op de perfecte foto, dat we de Painted lady's (full house huizen) hebben gezien, de haarspeldbochten straatjes, union square, fishermans warff, pier 39 stampvol met zeeleeuwen, dat de geur van die beesten vreselijk is, dat ik de trotse eigenaar ben van een New era LA pet, dat dit de beste pet voor mijn hoofd was en dat ie 'toevallig' grijs is. Ik zou kunnen zeggen dat er wel een heleboel homelessies in SF rondscharrelen en je soms in een penetrante combinatie van ouwe pis, vieze mensen en hasj-lucht loopt.

Dat zou ik allemaal kunnen zeggen.. maar dat wil ik niet....!!! Ik wil alleen maar over Nelly praten. Ik kan nergens anders aan denken.
Na San Francisco zijn we naar San José gereden voor het concert. Nkotb met als special guests Nelly en TLC... special guests is voor mij heel iets anders dan dat Nelly het voorprogramma is............
Hoe kan die man het voorprogramma zijn.. ik zou hem het liefste zien als voor- hoofd én dessertprogramma..
Ik ben mezelf niet meer..
Het was misschien achteraf maar beter dat we niet een van de 10 krukken meteen naast het podium mochten bestijgen.. het was zo 'hot in there' dat ik zeker weet dat ik m'n shirt had uitgetrokken.. nog voordat ie er zingend om zou vragen.. dat is toch gênant.
Ik kreeg er weke knieën van en heb toen hij van het podium vertrok een poosje zuchtend voor m'n uit zitten staren.. en vervolgens meteen gekeken of hij nog een concertje (of een voorprogramma) in de buurt van ons reisschema zou doen.
Ik had in Haarlem moeten zijn toen hij daar was.. ik moet voortaan altijd zijn tourdate in de gaten houden.. dat is wat ik moet doen..!
Sjeezus.. het moment dat hij al grappend zijn woeste grill in deed.... ik KON niet meer. Ik wordt bloedgeil van die man (sorry pap).
Het voorprogramma.. hou op met me..
Ik dacht dat ik zo'n beetje de laatste stuiptrekkingen van m'n negerfase beleefde.. ik zat er volledig naast. Dit is pas het begin...
Dit arme man moest voor een instromend vrouwenpubliek beginnen. Een half lege zaal.. het voordeel is dan wel dat ie me goed aan kon kijken... denk ik... oké., ik zat wat ver, maar in m'n gedachten ging het precies op die manier. Daarna hebben we nog een beetje mee zitten TLC-en om me vervolgens te verbazen over het gehalte vrouwen wat vreselijk tekeer gaat bij nkotb.. Misschien deed ik zo bij Nelly, maar die man IS stoer.. the New Kids DOEN stoer... als semi profi boksers het podium bestijgen.. hip muziekje, kamerjas aan met grote capuchon... en dan vervolgens op een perfect gecheografeerd rijtje een grapevine naar links, een grapevine naar rechts en een beetje you, you and you-en. Geen indruk maakte ze op mij. Kijk Nick en Simon blijven ook gewoon Nick en Simon. Geen stoere fratsen. Gewoon rijmelarij van lik m'n vestje. Die weten dat de kwaliteit van hun muziek geen opsmuk kan hebben..
Nkotb dus... we hebben het niet tot het einde gered... ondanks de confettikanonnen.. ondanks het vuurwerk.
Ik was nog zo in de bonen van Nelly, dat ik nagenoeg op de parkeerplaats bedacht dat ik m'n telefoon in het SAP-centre op de wc had laten liggen. Kak.. echt m'n dag niet. Ik was al twee keer terug gereden naar het hotel vóórdat we gingen. Ook al telefoon vergeten. Ophalen. Onderweg bedenken dat je helemaal geen portemonnee bij je hebt. Geen rijbewijs en geen id. Weer terug.
Snel terug naar de thuisbasis van de barracuda's en een man treffen bij de deur die de deur dichthoudt en alleen maar nee staat te schudden.. grrrr... ik wil toch wat zeggen, piemel...! Uiteindelijk moet hij er een manager bij halen om te vragen of ik toch nog even naar binnen mag om te kijken of m'n vergeten telefoon is gevonden.
Ik schat de kans iet heel groot maar niet geschoten...
Ik ren met flinke passen de trap op, vraag aan twee schoonmaakster of er en telefoon gevonden is maar die mexicaantjes kijken me alleen een beetje dom aan. Ondertussen heb ik natuurlijk iedereen gescand op een verheugde of stiekeme blik. Allemaal geheel overbodig. M'n device lag keurig op me te wachten..
Mazzelaar ben ik. Hiermee dan.. ik heb nelly nog nooit ontmoet. Ik moet misschien meedoen aan de plaatselijke loterij. 129 miljoen kan ik winnen. Dan KOOP ik die 10 krukken en dan gaan we.. iedere keer.....!!!