take me out to the ball game

Grand canyon staat ook nog op het programma. Het is raar als je de GC voor het eerst ziet. In je hoofd krijg je niet voor elkaar om echt te zien hoe ver het is naar de overkant. We weten inmiddels wel dat 18 mile is en dat je dus vanuit zwijndrecht ongeveer naar Breda staat te kijken, maar echte diepte kun je niet op elk punt zien. En het lijkt wederom of Bob Ross hier en daar een roll of paint van Dijck brown heeft achtergelaten. We hebben besloten dat we weer een hike doen. En dan naar het Ooh Aah point. Ik heb al 2 Doutzen Kroes bakjes met sandwiches gesmeerd dus die kunnen mooi mee. Als een hike begint met naar beneden wandelen worden we altijd een beetje sip. What goes down, must come up... De paar mensen die inmiddels weer naar boven komen lopen hijgen vreselijk. Wij dalen vooralsnog florissant en met een aardig tempo af. Ik zie al op tegen de 'terugreis'. Omdat wij vanuit de shuttlebus meteen zijn gaan lopen komen we voor heel de menigte aan op het Ooh aah point en dat is dus best wel fraai. Onderweg hebben we vooral grappen gemaakt waarom het zo heet. Dat het straks helemaal niet om het uitzicht blijkt te gaan, maar om de zuchten die geslaakt worden bij het bereiken.
In werkelijkheid blijkt het toch meer om het uitzicht te gaan. We pikken een rots en nemen daar gewichtig plaats. Een rots waar moesje lief nerveus van zou worden, zo dicht bij een afgrond.
Maar dat is dus precies hoe mensen van een rots vallen. Niemand denkt dat hem dat gebeurd, maar mij gaat dat dus echt nket gebeuren. ik houd alles in de gaten.. of er niet toevallig iemand in een psychose schiet die in het wilde weg mensen van een rots gaat duwen. Waar de eekhoorns lopen en die mij niet ineens laten schrikken. Of ik m'n voet bijten (zoals een wasbeer ooit deed)
Ik houd m'n spullen vast, zorg dat er niet ineens iets valt waardoor je als in een reflex ergens achteraan duikt. Ik spreek met Jetty af dat we niet achter elkaar aan duiken en bedenken ons hoe het dan verder gaat als een van twee naar beneden stort. Nou.. heerlijk rustig boterhammetje eten dus...
Nee hoor. Het is een sandwich met een view. Een fraaie view kan ik wel zeggen. Misschien wel de beste lunchplek so far. .. we genieten.
We zien inderdaad wel mensen zich een ongeluk schrikken van een plots opdoemende eekhoorn.. tja, die vallen dus haast van een rots. Of van die Aziaten die samen met zo'n kleine loempia aan de rand van het ravijn een foto willen maken. Een loempia die dat duidelijk niet wil..! zo'n spartelende loempia.. nou ja, je kent ze wel.. Ik SNAP dat niet... waarom wil je dat.. straks valt dat vlammetje de diepte in. Nou zijn er echt heeeeeeel veel Aziaten, maar dan is het toch weer janken geblazen... en dan zien ze helemaal niets meer.
Zo val je dus van een rots..
Al ware het een godswonder viel er op onze dag niemand..
Of verder iedereen het overleefd heeft weet ik niet. Er hangen op Veel plaatsen waarschuwingen dat je dus echt niet moet denken dat je in een dag de Grand Canyon naar de rivier wil afdalen en dezelfde dag ook weer terug omhoog gaat. Zijn best al een aantal mensen die daaraan dood zijn gegaan. Oververhitting, uitgedroogd. Name it.. Gelukkig hoefden wij alleen naar het Ooh Aah point en waren we sneller boven als dat we vooraf hadden verwacht. Misschien worden we hier ook gewoon beter in. We hebben nu zelf ruimte voor grappen en grollen.. en zweet..

Na de GC weer de waggie in en dan via Joshua tree national park gaan we naar Redondo beach..
Aangezien ik the general sherman tree niet heb gezien moet ik maar naar andere bomen.
Het park blijkt niet zo vreselijk veel bijzonders. Het is een beetje woestijnig gebied waar er dan wel weer veel joshua trees staan. En rotsen.. die niet zo groot lijken totdat je er mensen op ziet staan. Of aan ziet hangen. Er wordt hier veel geklommen.
Wij klimmen ook een rotsje op om een klein fotootje te schieten.
Ik vind het wel lekker van dit park dat er bijna geen mensen zijn. We hoeven hier geen moeite te doen om een mensenloze foto te maken.
Diverse scenic views gezien. Het blijft toch op de een of ander manier gek dat je zó ver kunt kijken. We lezen op een bord dat de berg op de achtergrond de grens met Mexico is.. en dat dat meer dan 150 km ver is. Zie ik dus gewoon, met m'n meer dan 100% gelaserde zicht..!!

Onderweg naar Redondo doen we zo ongeveer alle walmarts aan die we onderweg tegenkomen. Eindelijk vind ik een soort van wat ik zoek. I like.
Ook bezoeken we onderweg nog wat sportwinkels. We willen zo graag met een shit load off sneakers naar huis, maar de hoop daarop zakt me steeds verder in m'n ouwe gympies.
In redondo beach hebben we via Airbnb een kamer gehuurd. Kost je wel een rib, maar is nog steeds de goedkoopste optie. Dan moet je dus eerst een promo pr stukje schrijven waarom je zo graag wil en wat een onnozelaars 'ze' zouden zijn als ze je niet 'nemen'. We hebben dus vrij snel antwoord dat we welkom zijn.. bij sylwia de Poolse mevrouw en haar liefje Jean-paul. Ze heeft bij wijze van warm welkom onze kamer in de wierook gezet. Blech. Ze is een beetje zweverig.. doet iets met horoscopen, sound readings, tarotkaarten en meer van dat soort hekserij. Maar we zitten een blok van het strand vandaan en daar zijn we voor. Nog even kalm aan.
Ze zijn verder wel aardig. En biologisch. Ze hebben dan wel weer een of ander fancy apparaat aan de waterkraan waardoor je het leidingwater kunt aanpassen met diverse ph waarden.
Heb Google er eens op nageslagen maar das dus goed voor je. Om je lijf een beetje te helpen basisch te blijven.
Zeker na gymen is het goed.. als je verzuurd bent.
Heb toevallig bij de walmart nog een sportpakje extra gescoord en we besluiten dan ook om in de ochtend langs de californische kust een stukje te hollen. Heerlijk is het.. totdat Jetty op de snuit valt. Knie stuk..
MAAR.... Gelukkig heb ik ervaring met knieschaafwonden (potje voetbal met masai krijgers op het strand van zanzibar.. f*cking wereldreiziger als ik ben) en heb ik, als bij toeval nog een paar, blijf maar lekker vochtig schaafwondenpleisters bij me..
Aan mij heb je dus echt iets....!!

Dan staat de honkbalwedstrijd LA Dodgers - San Diego Padres op het programma. Haar in de krul.. pet op en op naar downtown LA. Hier kunnen we kort over zijn... Gewoon Leuk..
Hotdogs, kissing cams, baby Dodgers, prima plekken, leuke wedstrijd (voor zover wij dat echt kunnen beoordelen)
We zingen de 7 th inning stretch mee en leren het let's go dodgers melodietje.
Homerunnetje en winst voor de dodgers. Heel prima avondje dus. Had alleen zo graag een foam finger gehad.. :-)
De laatste dagen in redondo besteden we wat tijd op het strand, shoppen nog wat.
We bezoeken Beverly Hills, Hollywood, Santa Monica en Venice beach

Opmerkelijk te noemen is dat we zo hier en daar russisch ingeschat worden.
Ik kom er alleen niet achter waarom dat zo is. Ze zijn dan weer niet stoer genoeg om dat te vertellen.
Een neger die m'n nike's poetst maakt er zelfs Russische modellen van. Toen heb ik hem toch wel hard uitgelachen. Ook toen ie vroeg of er in Nederland (nadat ik hem plechtig beloofde geen Russisch model te zijn) ook negers zijn.. euhm nee.. je bent m'n eerste... :-)