what happens in Vegas

Yosemite dus... eerst weer van Maastricht naar Groningen rijden.
In ben een ster in voedsel on the road. Op de parkeerplaats van Yosemite bouw ik voor ons allebei een Yosemite-clubsandwich met geprakte avocado, kalkoen en kaas.
We kunnen eerder inchecken in onze tent. Een hippe hoor. Met een trapje en een Berendoos voor de deur. Alle eetbare/ drinkbare dingen en toiletspullen moeten we dus uit de auto halen en in de Berendoos verstoppen. Blijkt dat wij in korte tijd heel veel van ddrgelijke goederen hebben verzameld en lopen dus bepakt en bezakt mét koffers te slepen over een camping. Dan val je dus eigenlijk een beetje buiten de boot. Helemaal als je nog je witte Nike air maxjes aan hebt. Snel dus over naar een afritsbroek (daar is ie weer) en m'n meindls.
We hebben een tent met een verwarming genomen omdat Google ons -4 beloofd in de nacht. We krijgen ook nog eens een upgrade.. Twee eenpersoonsbedden en een knusse tweepersoons. Voor alle bedden zijn dekens dus we voelen ons de koning. Meteen een extra deken onder ons laken gelegd voor onderhitte.
Eerst maar eens een wandeling maken. Dat blijkt nog een hele uitdaging als je een trail op een kaart hebt uitgezocht die er in werkelijkheid niet blijkt te zijn. Anyway.. We aanschouwen de natuur, zijn geïmponeerd en hebben al met al toch een stuk gewandeld.
Voor het diner is er niet veel keus op de camping... een pizza.. Daar komt het eigenlijk op neer. Of nou ja.. een bodem van 15 dollar en daar mag je dan voor enkele dollars zelf nog iets op kiezen. Hoezee....
Na de pizza, of eigenlijk allebei een halve (we dachten dus ook nog eens meer honger te hebben dan in werkelijkheid. Hebben de 2 helften wel in een doos gestopt en deze in de Berendoos gelegd ((als er nu geen beer op onze doos af komt dan gaat het nooit meer gebeuren)). Een koude pizza voor de lunch morgen is natuurlijk ook een goed idee. We weten allebei dat we onszelf voor de gek houden.. We gaan natuurlijk nooit een pizza in een doos de berg op slepen, maar meteen weggooien voelt niet sjiek. Sneu voor Nepal en onze portemonnee) naar de tent. Verwarming aan, campingsmoking, sokken en ja... wat doe je dan... dan bouw je natuurlijk een bioscoop. Je stopt een film in een tablet, doet je capuchon op en kamperen maar. Mensen die kamperen primitief vinden zijn kortzichtig,
We hebben overigens wel besloten om een bed te delen. Ivm de dreigende kou.. We hebben dan wel weer gekozen voor het 2 persoonsbed. Je moet yet immers niet overdrijven....
Uiteindelijk wordt ik zwetend wakker van een droom waarin ik iets deed met een nergervoetballer van Aston Villa (ik ken er niet één speler van... en ik heb zelfs denk ik nog nooit Aston Villa hardop gezegd. Vreemd.... maar misschien lag de nadruk in dit verhaal dan toch weer meer op die neger.... patroon...) maar toen voelde ik dat het in de rest van de tent behoorlijk was afgekoeld. Willie Waterbed naast me is niet zo'n vaste slapen en lag te draaien dat het een lieve lust was. Dat samen een bed delen was in dit geval misschien niet per se een heel goed idee... heel veel geslapen heb ik niet meer, maar nadat ik de verwarming weer op 30 graden had gezet werd het wel aangenamer.
De douchefaciliteiten houden niet over en ik volsta met een vochtige doeken page douche.. We gaan immers zo toch de paden op en de lanen in.. zwetend...
Nadat we al onze foods en toiletties (alsof die beren op andrelon zitten te wachten.. en alsof ik zelf niet geurend van de andrelon in de tent lig) weer in de auto hebben verstopt. Dat is dan het voordeel van de koude nacht. Onze zakken met ijs hebben zich goed gehouden. We mochten de koelboxen trouwens ook niet leeg in de auto laten liggen omdat er kennelijk beren zijn die de vorm herkennen.
Oh ja...... Wij hebben nergens een beer gezien. Jammer. Had nog zo goed op de instructies gelet..

Op pad dus.. als een echte alpinista fashionista loop ik rond. Tenminste als je m'n gehijg buiten beschouwing laat. We hebben een behoorlijk stuk flink omhoog gehiked (geen wandelen meer dus he) en via een aantal vista points bij een waterval aangekomen. Na wat foto's en water dan maar weer naar beneden. Hoewel ik weet dat er op de weg naar beneden de meeste ongelukken gebeuren ben ik toch een beetje overmoedig en hebben we allebei een boel praatjes.
De trail die wij beliepen ging nog verder omhoog, maarvgezien de tijd die wij nog in de auto nodig hebben kunnen we niet veel verder.
Mensen die op weg omhoog zijn vragen wel of we daar geweest zijn en ik lieg er vrolijk op los.. yes... all the way to the top. Yes yes very beautiful. Of we vroeg zijn vertrokken. Jazeker.. om 6 uur vanochtend. Nou wandel ze hè, jullie.. Doe je best :-)
Naar beneden hebben we kennelijk geen tijd meer voor pauze, maar daar doen we toch ook gauw weer 2 uur over.. met slappe benen komen we beneden en scheuren we naar trailer trash Bakersfield.
Als we alles van tevoren hadden geweten hadden we het weer heel anders gedaan. In yosemite bleek dat de toiga pass toch open was. Die hadden we moeten nemen en de overnachting van 40 euro in Bakerfield als verlies moeten nemen. Dat had ons een hoop reistijd bespaart en nu bleek dat we ineens geen tijd meer hadden voor sequoia nationale park.. althans. Niet voor de Sherman tree. Ik kan het nog steeds niet loslaten dat ik die niet gezien heb. Dat blijft voor eeuwig in mijn hoofd. Net als antelope bij jouw, San... Een ramp, maar we hebben al een lange reisdag voor de boeg en een uur of 5 omrijden voor een boom gaat Jetski te ver (rationeel is ze.. ik kan alleen nog maar aan die dikke boom denken en heb er alles voor over)
Death Valley moeten we naar toe... prachtig is het.. en warm.. 40 graden ongeveer. Wel veel wind waardoor ik het goed te doen vind. We stoppen op verschillende plekken om foto's te maken, die er uiteraard niet zo uitzien als hoe het er echt uit ziet. Maar dat is met al die landschappen niet te doen. Na iedere bocht heb je een volledig ander beeld. Andere kleuren, andere composities.. soms lijkt het landschap wel niet helemaal echt, maar getekend.. of geschilderd door Bob Ross. Volledig anders als in NL.
Tegen de avond rijden we dan Las Vegas binnen. Of New york, Parijs, Venetië, door Egypte naar Flamingo Hotel. Roze... dat suits me....

Maar ja.. wat happen in Vegas...... sorry folks.?